คุณเคยปวดหัวไหม
'โจ' มีโรคประจำตัวคือ...ปวดหัวเป็นประจำ แต่ว่าไม่เคยไป
หาหมอเลย เนื่องจากเขาคิดว่า เป็นเพียงแค่การปวดหัวจากการเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น
ปล่อยไว้เดี๋ยวก็หาย
10 ปีผ่านไป.. อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไปแม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่
วัยกลางคนแล้วก็ตามเขาก็ไม่คิดจะไปหาหมอ เนื่องจาก 'โจ' คิดว่าเป็นเพียงเพราะ
เครียดจากการทำงาน
อีก 10 ปีต่อมา.. อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายมีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้น
เขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียทีและหลังจากที่หมอทำการตรวจเรียบร้อย
หมอจึงได้พูดขึ้นว่า...
' ผมมีข่าวดี และ ข่าวร้ายครับ '
ข่าวดีก็คือ ผมสามารถรักษาอาการของคุณ ได้อย่างหายขาด
' และข่าวร้ายหล่ะครับหมอ' โจ...ถามขึ้นอย่างร้อนรน
' ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ 'หมอตอบ
โจ...เหมือนตกอยู่ในภวังค์
' คืองี้ครับ...'หมอรีบอธิบายก่อน
' อาการของคุณ ถือว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากๆ เรียกว่า 1 ใน 100 ล้าน ก็ว่าได้
ไข่ทั้ง 2 ข้างของคุณนั้นไปดันลำไส้ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาทล่างสุดของ
กระดูกสันหลัง การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมารกับการปวดหัวอย่างรุนแรง
ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา...'
' ทางเดียวที่หมอจะรักษาได้ ก็คือ'การตัดไข่ครับ' หมอสรุปสั้นๆ
แต่นั่น...ได้ทำร้ายจิตใจของโจยิ่งนัก หมอได้ให้โอกาศเขาตัดสินใจอย่างไรก็ตาม
เขารู้สึกหดหู่ยิ่งนักเขาสู้อุตส่าห์มานะเรียน เพื่อให้ได้ทำงานดีๆ ไม่เคยไปเที่ยวเหลวไหล
เธค - ผับ ...ไม่รู้จัก สาวๆ ไม่เคยสนและเมื่อได้งานแล้วเขาก็ได้ทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อให้ก้าวหน้า และมีเงินเยอะๆ
จนมาวันนี้... เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการและเขาคิดว่าถ้าได้สิ่งเหล่านี้แล้ว ผู้หญิง
มากมายก็จะเข้ามาหาอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ทุกสิ่งที่วาดฝัน...ก็พังทลายจากอาการปวดหัว
ของโจเอง เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน ถึงแม้จะเศร้าเพียงใดแต่เขาก็ไม่อยากทรมารเหมือนดั่ง
ตกนรกอีกต่อไปเขาไม่กล้าปรึกษาใคร เนื่องจากคิดว่าเป็นเรื่องน่าอายดังนั้น..วันรุ่งขึ้นเขาจึง
ไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที
หลังจากออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี แต่เขาก็
รู้สึกเหมือน...ขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต เหมือนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง แต่เขาก็
เข้มแข็งพอ และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์ค
เพื่อเป็นการปลอบใจ และเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆโจ...ได้กล่าวกับชายแก่เจ้าของร้าน หลังจาก
ที่เดินเข้ามาต้อนรับ...
' เอ่อ ผมจะตัดสูทครับ !!' โจกล่าว..
' ได้ครับ อืมม ขนาด 44 ' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจหัวเราะ ' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? '
' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' โจลองสูท ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี
' ไม่สนใจ...จะลองเสื้อเชิ๊ทมั้งเหรอครับ' เจ้าของร้านถาม
' ก็ดีครับ' โจตอบ
' อืมม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจ เริ่มชักสงสัย ' ถูกแล้ว... รู้ได้งัยเนี่ย '
' เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ' เจ้าของร้านตอบ
โจลองเสื้อ ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี
' รองเท้า...สักคู่ดีไหมครับ ?' เจ้าของร้านถาม
' ก็ดีครับ'โจตอบ
' อืมม 9 นิ้วครึ่ง' เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
เช่นนั้น โจรู้สึกแปลกใจมาก' ถูกแล้ว.. รู้ได้งัยเนี่ย ? '
' เปิดร้านมา60 ปี น่ะครับ' เจ้าของร้านตอบทันควัน
โจใส่รองเท้า ซึ่งใส่ได้สวย และขนาดพอดีขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน
เจ้าของร้านจึงถามว่า.....
' ลองกางเกงในตัวใหม่...สักหน่อยมั้ยครับ' เจ้าของร้านถามต่อ
โจ ชะงัก และหยุดคิดสักครู่ 'ก็ดีครับ'
' อืมม ขนาด 36 พอดี'คราวนี้โจหัวเราะก้าก 'ฮ่าเสร็จผมหล่ะ คราวนี้
' คุณผิดครับ !! ผมใส่เบอร์ 34 ตั้งแต่อายุ 18 แล้ว..'
ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า...
' โอ้ย !! อย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก.. ทรมานตายห่า...'
' เพราะมันจะไปรั้งไข่คุณไปกดลำไส้และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุดของ
กระดูกสันหลังอีกทีคุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ ..?'
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. บางปัญหาวิธีแก้ง่ายๆก็มี
2. อย่าเสือกตัดสินใจอะไร โดยไม่เคยหาข้อมูล
มิฉะนั้นไซร้... ท่านอาจเสียไข่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น