สุภาษิตจีน

สุภาษิตจีน เป็นเอกลักษณ์ประจำชาติจีน แต่สามารถนำมาผสมผสานกับสังคมไทยได้ ช่วยให้สภาพจิตใจดี หนักแน่น มั่นคง สามารถนำมาเป็นกำลังใจให้ชีวิต นำมาสร้างสรรค์ในการสนทนาและอาจทำให้เราเป็นจุดสนใจในกลุ่มได้ คำคมคายประโยคเดียว สามารถทำให้คนที่ได้ยินได้ฟัง ประทับใจและทำให้เกิดแสงสว่างได้ โดยที่เราอาจคิดไม่ถึง

* กระจกไว้ดูหน้า ปัญญาไว้ดูใจ
* กลองจะดังต้องดี ศิษย์จะดีก็ต้องครู
* กลิ่นหอมที่รุนแรง ดึงดูดภุมรินที่น่าเกลียด
* กับเพื่อนทำให้จน กับตนทำให้รวย
* แกล้งโง่ให้ถูกเวลาเป็นยอดฉลาด
* การสู้เพื่อพ่ายแพ้ไร้ค่า
* การแต่งงาน คือจุดสิ้นสุดของความรัก
* การเสียสละ คือผู้ให้ ไม่ใช่ผู้รับ

* ขณะที่กำลังสอน สมองก็เรียนตาม
* ของกินไม่กินก็พูด ของเก่าไม่เล่าก็ลืม
* ข่าวร้ายมักไปไกล ข่าวลือมักเหลวไหล
* ขี้จ่ายทนจน ขี้บ่นทนฟัง
* ขี้โกงทนฉ้อ ขี้ขอทนอาย
* ข้อความที่เป็นจริงไร้การแต่งเติม
* ขลาดนักเสียการ กล้านักเสียกาย
* เข้านอนท้องหิว ดีกว่าตื่นแล้วเจอหนี้

* คนโง่ไม่รู้สุภาษิต คนฉลาดสร้างตัวแม้ไร้เงิน
* คนโง่ถามปัญหาหนึ่งนาที คนฉลาดคิดทั้งที่ตอบไม่ได้
* คนโง่สะสมเงิน คนฉลาดใช้ให้คุ้มค่า
* คนดีมีน้อย คนถ่อยมีมาก
* คนชอบเขาว่าเราดี คนชังเขาว่าเราชั่ว
* คนฉลาดต้องรู้ว่าตนเองโง่
* คนฉลาดไม่พูดมาก คนโง่พูดเป็นฉากๆ
* คนใจแคบกังวลทุกเรื่อง คนใจกว้างยอมรับไปทั่ว

* งาช้างที่ไหนจะงอกจากปากหนูนา
* งาช้างมั่นคงไม่หดคืน วาจามั่นใจไม่กลิ้งกลอก
* ง่ายตอนที่คิด พอทำกับมาติด
* เงินทองร้อยล้าน ยังน้อยกว่าน้ำใจร้อยดวง
* งูพิษที่เลวร้ายมีค่ามากกว่าเพื่อนเลวที่หักหลัง
* เงินหมดยกให้พี่หา เงินมียกให้น้องใช้
* โง่แล้วอย่าอวดดี จะเสียทีเพราะคนอื่น
* เงาย่อมไม่มีคน

* จงเข้มงวดกับตนเอง แต่ให้ผ่อนปรนกับคนอื่น
* จงคิดถึงคนอยู่ให้มาก จงลืมคนจากให้พ้น
* จงอดทนรอให้ใบหม่อนกลายเป็นผีเสื้อ
* จงเอาใจใส่เขาเหมือนอยู่ในใจเรา
* จงเรียนให้ชัด จงดูให้เห็น จงทำให้จริง
* จงรู้ว่าตัวเราเป็นใคร และเป็นตัวของตัวเอง
* จะช้าเพื่ออยู่ต่อ หรือจะรีบเพื่อลาจาก
* จอดเรือให้ดูท่า จะนั่งให้ดูพื้น

* ฉลาดหรือโง่วัดกันที่วาจา
* ฉลาดต้นปี ไม่สู้ฉลาดตอนปลายปี
* ฉากแรกที่มีรัก เป็นบทจบของสติปัญญา
* เฉพาะคนที่ขี้เกียจ ถึงจะเชื่อเรื่องโชคชะตา
* เฉพาะคนที่ไม่ลดละ ผู้นำรออยู่ข้างหน้า
* ฉิบหายตอนต้น ดีกว่าเสียหายตอนปลาย
* เฉพาะคนสู้ชีวิต จึงสมควรมีชีวิตอยู่
* ฉันคือผู้แพ้ นั่นแหละเธอจึงชนะ

* ชัยชนะที่สูงค่า คือชนะใจตนเอง
* ช่วยตนเองให้หนัก ดีกว่าช่วยคนอื่นให้มาก
* ชมด้วยคำหลอกไม่สำเร็จเท่าด่าด้วยคำจริง
* ชายไร้ญาติ เพราะภรรยาจะไร้ค่าในครอบครัว
* ชีวิตคนเราอยู่ได้เจ็ดวัน
* ชีวิตคือความเศร้าในคนทุกข์ คือความสนุกในยามฝัน
* ชีวิตเสือมีลาย ชาติชายมีชื่อ

* ดนตรี คืออารมณ์ของสวรรค์
* ดินไม่อวดว่ากว้าง ฟ้าไม่อวดว่าสูง
* ดีใจกับเสียใจมีคำตอบว่าจากไป และกลับมา
* ดูด้วยตาหนึ่งครั้ง ดีกว่าฟังมาร้อยหน
* เดือนหงายไม่นอน เดือนดับไม่ตื่น
* ได้เกียรตินั้นง่าย รักษานั้นยาก
* ได้เห็นรอยยิ้มดีกว่าได้ฟังเสียงร้อง
* เดินด้วยขาตนเอง ดีกว่ารอคนมาพยุง

* ทรัพย์สินถ้ายึดติด ชีวิตก็ไม่สุข
* ท้อแท้จะผิดหวัง ลังเลจะแพ้พ่าย
* ทองคำถ้าอยู่ ผ้าขี้ริ้วก็ไร้ค่า คนถ้ามีวิชาก็สูงส่ง
* ทำงานอย่าหยุดชีวิตไม่อับจน
* ทำดีอย่าหวังสิ่งตอบแทน
* ทำบุญเอาหน้า แต่งหน้าหลอกตัว
* ที่ใดมีคนที่นั่นมีชีวิต
* ทุกคนล้วนซึ้ง ในวจีที่ออกมาจากใจ

* ธรรมใดก็ไม่เกิดถ้าไม่ทำ
* ธรรมชาติย่อมตายด้วยธรรมชาติ
* ธรรมชาติของคนคือต้นไม้บนภูเขา
* ธรรมเนียมประเพณี อย่ามองข้าม
* ธรรมชาติของสตีร คือบุรุษที่เคียงข้าง
* ธรรมชาติทั้งหลายจะยิ่งใหญ่ ถ้าใจรักษาธรรม
* ธรรมชาติแห่งจิต คือเวลาที่อมตะ
* ธรรมชาติของนก คือความอิสระ

* นกฉลาดเลือกต้นไม้ควรเกาะ
* นกที่สวย กรงยิ่งมาก
* นกในมือหนึ่งตัว นกในมือนับล้าน
* นรกอยู่ในใจ เกิดได้แม้สวรรค์มาหา
* น้ำอยู่ที่ใด ปลาอยู่ที่นั่น
* น้ำตามีวันหยุด น้ำใจไม่มีวันหมด
* นิ่งเป็นภูเขา ราชายังมาหา
* ในความทุกข์ยังมีความสุข

* บนเส้นทางที่ยาวไกล ยังมีขวากหนามมากมาย
* บนถนนที่เรียบยาว อาจเจอตอโดยฉับพลัน
* บวชผ้าเหลืองก็เสียหาย สึกผ้าลายก็เปลือง
* บ้านอยู่ที่ไหน หัวใจอยู่ที่นั่น
* บาปเป็นรากเหง้า ของความทุกข์
* บิดาคือธนาคาร ที่บุตรถอนเงินโดยไม่ต้องฝาก
* บินสูงก็หนาว ตกลงมาก็เจ็บ
* บุคคลใดไม่มีเพื่อน บุคคลนั้นไม่มีสังคม

* ปกครองบ้านได้ ปกครองเมืองอยู่
* ประชาชนถือคำพูด ผู้พิพากษาถือตัวหนังสือ
* ประโยชน์อย่ามาก จิตใจจะล้น
* ปรัชญาคนวัยดึก คือสำนึกคนวัยหนุ่มสาว
* ปากกามีน้ำหมึก เข้มกว่าเลือดบนคมดาบ
* ปลูกดอกไม้เป็นปี ได้ชมเพียงสิบวัน
* ปวดกายยังมีวันหาย ปวดกายเจ็บไม่ลืม
* เป็นดวงใจของคนแก่ ดีกว่าเป็นทาสชายหนุ่ม

* ปกครองบ้านได้ ปกครองเมืองอยู่
* ประชาชนถือคำพูด ผู้พิพากษาถือตัวหนังสือ
* ประโยชน์อย่ามาก จิตใจจะล้น
* ปรัชญาคนวัยดึก คือสำนึกคนวัยหนุ่มสาว
* ปากกามีน้ำหมึก เข้มกว่าเลือดบนคมดาบ
* ปลูกดอกไม้เป็นปี ได้ชมเพียงสิบวัน
* ปวดกายยังมีวันหาย ปวดกายเจ็บไม่ลืม
* เป็นดวงใจของคนแก่ ดีกว่าเป็นทาสชายหนุ่ม

* ผ่านบัณฑิตเดินหน้า ผ่านคนโง่อ้อมหลัง
* ผิดคำเดียวสัญญาล้มเลิก
* ผู้ชอบเสนอมักจะโดนสนอง
* ผู้ชนะเป็นราชา ผู้แพ้เป็นยาจก
* ผู้ป่วยนาน จะไร้พยาบาลที่กตัญญู
* ผู้ที่ยังไม่ได้ผ่านรสขม ก็จะไม่ได้เจอรสหวาน
* ผู้นำที่เป็นเลิศต้องรู้จักปัญญา
* ผู้มีปัญญา มีสุขกว่าผู้มีเงิน

* ฝนตกโปรยปรายนาน พายุผ่านแค่ครู่เดียว
* ฝนตกอย่ามองดาว มีเมียสาวอย่าไว้ใจ
* ฝ่ามือปิดฟ้าไม่มิด แต่ปิดตาไม่ให้สว่าง
* ฝึกฝนตนเองให้เรียนรู้ ไม่ใช่รู้มาก
* ใฝ่ร้อนนอนหลับ ใฝ่เย็นนอนตื่น
* ใฝ่สูงเกินศักดิ์ ตกหลักเกือบตาย
* ฝนเหล็กทั้งแท่ง นานเข้าจะเป็นเข็ม
* ฝนตกทีละหยาด อาจเต็มตุ่มเพราะทีละหยด

* พยายามชนะตนเอง ดีกว่าชนะผู้อื่น
* พระสร้างธรรม แต่มนุษย์สร้างบาป
* พรุ่งนี้ไม่มืด มะรืนก็ไม่สว่าง
* พ่อแม่ใช้เงินล้านแต่งลูกสาว แต่เงินร้อยล้านอบรมลูกชาย
* พูดตรงก็เจ็บตัว พูดเท็จก็เจ็บใจ
* พูดคนฉลาดหนึ่งคำ พูดคนโง่ร้อยคำ
* เพลงชาติคือสวรรค์ของประชาชน

* ฟังอย่าช้า พูดอย่าเร็ว
* ฟังอ่านดูไม่คิดตาม เหมือนกินแล้วไม่ย่อย
* ฟันใหเขาด ไม่งั้นคมดาบตามสนอง
* ฟืนกลางป่าไม่มี ปลากลางทะเลทรายไม่ขาย
* ไฟพิสูจน์ทอง ความอดทนพิสูจน์คน
* ไฟ่ไม่ลาฟืน คืนไม่ลาวัน
* ฟังเสียงแก้วแตก เหมือนฟังคำพูดรู้ว่าโง่หรือฉลาด
* ฟังครึ่งๆกลางๆเหมือนฟังความข้างเดียว

* ภรรยาถ้าไร้มารยาท ถึงเป็นลูกสาวนักปราชญ์ก็ไม่งาม
* ภรรยาขี้เหร่ สาวใช้โง่เขลา คือสมบัติล้ำค่าของบ้าน
* ภารกิจของสมองกับหัวใจ มักไปกันไม่ได้
* ภาษิตภาษาสั้น แต่ประสบการณ์ยาวนาน
* ภรรยาที่ดีควรเป็นรองเท้าคู่สามีเมื่อเดินพลาด
* โภคทรัพย์เป็นผลลัพธ์ของค่าแรง
* ภัยที่น่ากลัวคือการกระทำที่ไม่รู้จักคิด

* มนุษย์ทำได้ทุกอย่าง ที่หัวใจต้องการ
* มนุษย์บอกนั่นนี่ แต่สวรรค์ไม่ใช่นั่นนี่
* มนุษย์มีโครงการมากมาย แต่สวรรค์มีโครงการเดียว
* มนุษย์สุดท้าย ก็แค่โลงสี่เหลี่ยม
* มารยาหญิงร้อยเล่ม แต่ชายพันเล่ม
* มากมาจากน้อย ร้อยมาจากสิบ
* มองสูงได้ ก็อย่าหาที่ต่ำ
* มีเงินทองใช่สุขศรี มีความดีนี่สิสุขสันต์

* ยศกับตำแหน่งใช่ว่าจะดีไปหมด
* ยอดคน ความผิดพลาดและอุปสรรค์ เป็นบันไดไปสู่ความสำเร็จ
* ยอมจนในตอนต้น ดีกว่าลำบากในตอนปลาย
* ยากจะหาสุขที่ไร้โศก
* ยิ่งรู้น้อย ก็ยิ่งสงสัยมาก
* ยิ่งสร้างตึกสูง รากฐานก็ยิ่งต้องมั่นคง
* ยุติธรรมไม่ปราณี คือความโหดร้าย

* รอบคอบแต่ขาดปัญญา ดีกว่ามีปัญญาแต่ไม่รอบคอบ
* ระฆังจะดังต้องตี คนดีจะต้องลงปฎัก
* รักที่จะสู้ ต้องพร้อมอยู่เมื่อแพ้
* ระยะใกล้ความแตกต่างเห็น ระยะห่างความคล้ายคลึงมา
* ระหว่างเพื่อน คำเท็จไม่กล่าว
* รักพ่อแม่ คือแสงบริสุทธิ์ที่ส่องโลก
* รักแท้หายาก แต่มิตรแท้กับยากกว่า

* ลมพัดผ่านไป ลมแดดไม่ผ่านตาม
* ละครดีหาคำอธิบายไม่มี
* ลาดีมีค่า กว่าม้าพยศสู้
* ลิงน่าเกลียด แต่ก็กระเดียดมาทางเรา
* ลิ้นไม่มีกระดูก แต่คมยิ่งกว่าฟัน
* ลิ้นอยู่ในปาก แต่คนก็รังเกียจได้น่าพิศวง
* ลูกมะเขือหล่นไม่ไกลต้น
* โลกนี้เหมือนหนังสือ ที่อ่านแล้วต้องติดตามตอนจบ

* วันนี้เราปลูกต้นไม้ วันต่อไปเราจะมีร่มเงา
* วันนี้ยอมลำบาก แต่วันหน้ารอวันรวย
* วาจาพูดอะไรให้คิด เพราะไม่สามารถเรียกคืน
* วัยแรกไม่มีความรู้ วันวัยไม่หาเงิน วัยสามไม่ทำดี วัยสี่จะเหลืออะไร
* วาจาถ้าหวานนัก ความหมายมักจะขมขื่น
* เวลาเหมือนน้ำไหล ผ่านไปไม่คืนกลับ
* เวลามีให้เก็บ เวลาหมดให้ปลง

* ศักดิ์ศรีจะสูญสิ้น ถ้าเชื่อคำหวาน
* ศัตรูของศิลปะ คือความโง่ของศิลปิน
* ศัตรูที่ร้ายกาจของมนุษย์คือตัวเอง
* ศาสนาพูดไม่ได้ แต่เข้าถึงใจได้ลึกที่สุด
* ศิษย์ต้องเกรงกว่าครู โลกจึงเจริญ
* เศรษฐีตระหนี่ ยาจกยังรวยกว่า
* ศึกษามามากแต่ไม่จำก็ไร้ค่า ตายไปก็ลืมหมด
* ศัตรูที่ฉลาด ใช้วาจาเป็นอาวุธ

* สตรีที่ดีทุกระเบียบนิ้ว มีอยู่ในนิยาย
* สรรพสิ่งย่อมผันแปรเหมือนวันหนึ่ง สะใภ้จะเป็นแม่ผัว
* สวรรค์ไม่มีตา แต่มีตาดู หูฟัง
* สอนใครก็สอนได้ แต่สอนตนสอนไม่ได้
* สัจจะไม่มีคำอธิบาย ก็เข้าใจได้โดยง่าย
* สัจจะสลายเมื่ออารมณ์เกิด
* สัมผัสที่หลอกล่อ เป็นเสน่ห์ที่หลอกใจ
* สิ่งที่ยังไม่มา ก็ยังไม่มีสิ่งที่จะไป

* หญิงรักไม่บ่อย ชายรักน้อยบ่อยครั้ง
* หญิงสาวแต่งให้พ่อแม่ หญิงหม้ายแต่งให้ตนเอง
* หนังสือคือสิ่งอมตะ เป็นมรดกให้ลูกหลาน
* เหนือฟ้า ยังมีฟ้ออยู่
* เหนี่ยวรั้งความอยากไว้ หนี้ไม่มี
* หลงยศ อำนาจ บารมี ความอุบาทว์ตามมา
* หมื่นแสนบาทของเขา สลึงเดียวในกระเป๋าเราดีกว่า

* อกเราคือกระเป๋าแห่งความทุกข์
* อดได้เป็นพระละได้เป็นดี
* อวดรู้เพราะไม่รู้ อวดรวยเพราะไม่มี
* อวดสวยเพราะไม่งาม
* อย่าดื่มโดยไม่เห็น อย่าเซ็นโดยไม่อ่าน
* อย่าเปิดความในใจ หากยังไม่ถึงเวลา
* อย่าหลงงมงายกับคำยอ อย่าท้อแท้กับคำหยาบ
* อยู่ในเรือนกระจก อย่าคิดขว้างก้อนหิน

ขอบคุณ : baanjomyut.com